Click here to add a message

___________________________________________________________________________________________

Chantal Mail	Website:	Gepost op15/05/2008 om 22h11
Le joli mois de mai offre son sourire en fleurs Au printemps qui éclôt en jardins, en vallées Où s'agite une sorte de gaieté ailée. J'aimais tant ce joli mois des petits bonheurs. Depuis que le printemps a ravi ton printemps, François, pour moi les lilas de mai sont en pleurs. Au cours des saisons, dans la trame des années, Fleurit en mai ton beau sourire, fleur de temps.

___________________________________________________________________________________________

Nele Mail	Website:	Gepost op27/04/2008 om 19h29
Het is onvermijdelijk dat de wegen tussen sommigen onder ons zich zullen scheiden naarmate we allen een eigen leven gaan leiden Maar in de vele herinneringen zullen we elkaar blijven terugvinden en ook jij Francois, jij blijft ons verbinden We zullen nooit vergeten hoe een goede vriend je was hoe we samen weggingen, of ons amuseerden in de klas Nostalgisch denk ik aan al die leuke momenten terug 't Is onvoorstelbaar, maar er ligt nu reeds bijna 2 jaar achter de rug 2 jaar geleden, maar nog steeds spoken er zoveel vragen rond in mij waarom is dit moeten gebeuren? Waarom toch? En vooral, waarom jij? Nooit eerder heb ik iemand gezien met jouw levenslust je leefde je leven, en je leefde heel bewust Met een groot hart, een brede lach en een vriendelijk gebaar stond je steeds voor al je vrienden en familie klaar Ik bewonder je doorzettingsvermogen, je moed en je hoop daardoor konden we blijven geloven in een goede afloop Maar ondanks je kracht en je sterkte heeft het niet mogen zijn we bleken machteloos, verslagen, en heel klein Plots kwam er een einde aan jouw vele dromen en moesten we allen een groot verdriet zien teboven komen Nu is het bijna 2 jaar geleden dat je van ons bent heengegaan maar de liefde die we voelen voor jou, die blijft bestaan Ook al is de acute pijn aan het verzachten Altijd houden we jou in onze gedachten - We missen je -

___________________________________________________________________________________________

Mo�ra Mail	Website:	Gepost op09/04/2008 om 16h51
On t'oubli pas . Reste au près de nous...

___________________________________________________________________________________________

Messe anniversaire Mail	Website:	Gepost op07/04/2008 om 19h48
Musique de Grégory Lemarchal, Restons Amis : reviens avant que l'on ne se perde de vue ou d'imprévus, avant que tout s'efface reviens et restons encore fidèle le temps que se détache toute ma peau de la tienne que disparaisse ton ombre restons amis, le temps que plus rien ne fasse mal le temps de se voir sous un jour différent restons amis à l'aube de faire ses bagages sans rien détruire du beau qui nous attend on aura tout à y gagner sous un jour différent, restons amis reviens, pour les soirs d'amertume les petites blessures quand rien n'a plus de sens reviens et reste à proximité pour partager les rires et les fragilités qu'aucun ne comprendrait restons amis, le temps que plus rien ne fasse mal le temps de se voir sous un jour différent restons amis à l'aube de faire ses bagages se prendre au jeu, on ne sait jamais vraiment ce qui pourrait nous arriver sous un jour différent restons amis restons amis, le temps que plus rien ne fasse mal le temps de se voir pendant qu'il en est encore temps sous un ciel différent,défaire ses bagages restons amis

___________________________________________________________________________________________

Messe anniversaire Mail	Website:	Gepost op07/04/2008 om 19h47
Petit mot de Simon lors de la messe anniversaire le 6 avril 2008: goede vrienden, chers ami(e)s, Tijd heelt alle wonden wordt wel eens gezegd. Maar er wordt wel meer gezegd. Natuurlijk, er is nog veel tijd.Nog erg veel tijd die de wonde zou kunnen zalven. Maar is er wel genoeg tijd? Krijgen wij wel genoeg tijd? Aangezien we hier weer verenigd zijn om dezelfde trieste reden als vorij jaar zouden we kunnen denken van niet. We zouden het verdriet de overhand kunnen laten nemen. Het als waakhond laten waken over ons geluk. We zouden kunnen denken dat er na regen enkel nog meer regen komt. Dan krijgen we inderdaad te weinig tijd. Maar we kunnen het ook anders zien. We kunnen het verdriet toelaten,erover nadenken en er een hele hoop bij voelen. Dat verdriet kan ons sterken. Op voorwaarde dat we het na verloop van tijd ombuigen in hoop,liefde en de zin en het vuur om het leven met beide handen en liefst meer aan te pakken. Met françois en zijn persoon:wie hij was, hoe hij dacht en vocht, in het hoofd en vooral in het hart,beste vrienden hebben wij niet alleen de mogelijkheid dit te doen. Nee, we hebben ook die plicht ! We zijn het François verschuldigd de tijd die ons gegeven is als een geschenk aan te nemen. Net de tijd die ons gegeven is moet ons bevrijden van alle schuld en reserve die we hebben. Omdat ze beperkt is moet ze als bevrijdend aanschouwd worden. François had ook zijn tijd. Maar François had ook de wijsheid die niet te laten impakken door verdriet en wanhoop. Als er iets is dat François ons leerde, of zou moeten leren is het wel die tijd te gebruiken,intens te gebruiken. Om lief te hebben,af en toe verdriet te voelen. En dat verdriet moet ons iedere keer weer naar de liefde,de vriendschap en het geluk leiden.

___________________________________________________________________________________________

Bonne Maman Mail	Website:	Gepost op07/04/2008 om 19h45
François, aujourd'hui tu reposes dans ce monde si secret et si mystérieux pour nous. Toi que nous ne pouvons plus ni voir ni embrasser, toi que nous aimons plus que tout, toi qui as trouvé la juste paix, là où tu es. Nous te prions de nous envoyer ta lumière afin que nous puissions croire au soleil quand il ne brille pas, croire en l'amour, même s'il ne brûle pas et croire en Dieu même s'il est silencieux.